De dag begint met een lichte teneur. Via het thuisfront vernemen we dat een jonge militair in het weekend overleden is aan zijn verwondingen van een moto-ongeval. Op vraag van de familie zal de uitvaartplechtigheid met laatste militaire eer plaats vinden. Ik had het ergens aangevoeld want ik had tegen mijn voornemen in om enkel op de woensdagen en de zaterdagen mijn militaire mailbox te openen, toch mijn e-mails gecheckd. De nodige contacten werden gelegd met de eenheid van de overledene en ik kon zoals verwacht rekenen op Gilbert, mijn collega die het nodige doet als ik afwezig ben. Gelukkig verstaat Colette dit en geeft ze mij de tijd om de nodige schikkingen te treffen zodat de uitvaartplechtigheid sereen en goed kan verlopen.
Dit betekende dat we wat later uitgezet zijn. Niet dat dit een zwaar beladen dag zou worden. De laatste dag van de reis is traditioneel afzakken naar een Outletshop en van de ene winkel naar de andere lopen tot we gevonden hebben waar we op zoek naar zijn. Het boodschappenlijstje was rijkelijk gevuld, maar gelukkig toegespitst op enkele winkels waar we meestal naar toe gaan.
Het werd eigenlijk nog een spannende dag en wel in de letterlijke betekenis. In de voorwaarden van de autoverhuurfirma stond dat wij de wagen zo leeg mogelijk moesten binnen brengen. Je moet dat natuurlijk niet letterlijk nemen. Alhoewel ik dit jaar toch een poging heb ondernomen. We kregen dit jaar een Chevrolet Cruze om mee rond te rijden. Toevallig hebben wij thuis zelf zo een model, weiliswaar geen benzineversie met een automaat, maar toch het verbruik van deze wagen had ik redelijk snel onder controle. Ik had minitieus uitgerekend hoeveel gallons ik in de laatste tankbeurt moest indoen om met enkel de reservetank toe te komen bij de verhuurfirma.
Buiten de waard gerekend natuurlijk.Ons madam had gisteren nog een outfit van Calvin Klein gezien bij Macy's. In plaats van het onmiddellijk aan te schaffen, besloot ze om vandaag eerst te kijken of ze het bewuste artikel niet in de Outletshop kon vinden tegen een betere prijs. Wat had je gedacht? Nee het lag er niet. Dus kon ondergetekende rond rijden om het aan te kopen. Mijn uitgekiend verbruikspatroon kwam deftig in de knoei te liggen. Al snel blinkte het reservelampje. Met in het achterhoofd de 70 km die we nog voor de boeg hadden om de wagen van het hotel naar de luchthaven te brengen, keek ik angstvallig naar de nog resterende mijlen die het dashboard aangaf. Lap, daar had je het. Ook in deze versie van de Cruze hebben ze dezelfde onhandigheid ingebouwd. Van zodra hij aangeeft dat je nog 60 km kan rijden, slaagt een tweede alarm aan. Op zich niets verkeerd. De onhandigheid bestaat erin dat je niet meer kan volgen hoeveel km er over blijft. Zodra het tweede alarm aangaat verschijnt erop de display 'Low'. Typisch zo een melding waarvan je weet dat het accuraat is, maar waar je totaal niets mee kunt aanvangen. Er zat niets anders op dan voor 5 dollar benzine aan te kopen. De benzineprijs is hier in vier weken van 3,29 naar 3,69 dollar per gallon (3,78 liter) gestegen. Eind goed alles goed, ze heeft wat ze wilde, wij zijn veilig teruggekeerd en kunnen beginnen aan de valiezen te maken voor de terugreis.
Dit betekende dat we wat later uitgezet zijn. Niet dat dit een zwaar beladen dag zou worden. De laatste dag van de reis is traditioneel afzakken naar een Outletshop en van de ene winkel naar de andere lopen tot we gevonden hebben waar we op zoek naar zijn. Het boodschappenlijstje was rijkelijk gevuld, maar gelukkig toegespitst op enkele winkels waar we meestal naar toe gaan.
Het werd eigenlijk nog een spannende dag en wel in de letterlijke betekenis. In de voorwaarden van de autoverhuurfirma stond dat wij de wagen zo leeg mogelijk moesten binnen brengen. Je moet dat natuurlijk niet letterlijk nemen. Alhoewel ik dit jaar toch een poging heb ondernomen. We kregen dit jaar een Chevrolet Cruze om mee rond te rijden. Toevallig hebben wij thuis zelf zo een model, weiliswaar geen benzineversie met een automaat, maar toch het verbruik van deze wagen had ik redelijk snel onder controle. Ik had minitieus uitgerekend hoeveel gallons ik in de laatste tankbeurt moest indoen om met enkel de reservetank toe te komen bij de verhuurfirma.
Buiten de waard gerekend natuurlijk.Ons madam had gisteren nog een outfit van Calvin Klein gezien bij Macy's. In plaats van het onmiddellijk aan te schaffen, besloot ze om vandaag eerst te kijken of ze het bewuste artikel niet in de Outletshop kon vinden tegen een betere prijs. Wat had je gedacht? Nee het lag er niet. Dus kon ondergetekende rond rijden om het aan te kopen. Mijn uitgekiend verbruikspatroon kwam deftig in de knoei te liggen. Al snel blinkte het reservelampje. Met in het achterhoofd de 70 km die we nog voor de boeg hadden om de wagen van het hotel naar de luchthaven te brengen, keek ik angstvallig naar de nog resterende mijlen die het dashboard aangaf. Lap, daar had je het. Ook in deze versie van de Cruze hebben ze dezelfde onhandigheid ingebouwd. Van zodra hij aangeeft dat je nog 60 km kan rijden, slaagt een tweede alarm aan. Op zich niets verkeerd. De onhandigheid bestaat erin dat je niet meer kan volgen hoeveel km er over blijft. Zodra het tweede alarm aangaat verschijnt erop de display 'Low'. Typisch zo een melding waarvan je weet dat het accuraat is, maar waar je totaal niets mee kunt aanvangen. Er zat niets anders op dan voor 5 dollar benzine aan te kopen. De benzineprijs is hier in vier weken van 3,29 naar 3,69 dollar per gallon (3,78 liter) gestegen. Eind goed alles goed, ze heeft wat ze wilde, wij zijn veilig teruggekeerd en kunnen beginnen aan de valiezen te maken voor de terugreis.
0 reacties:
Een reactie posten