woensdag 11 juni 2014

We doen het vandaag wat kalmer aan. Terwijl Colette vanmorgen naar de sauna gaat en het bijna aan de stok krijgt met één van de bedienden van het hotel maak ik gebruik van één van de voordelen van de moderne techniek: Skypen. Zo kan ik kosteloos met onze jongste dochter telefoneren over het internet, inclusief beeld.


Het eerste dat ik echter hoor is niet de dochter maar onze Nero, hij toont zich weer van zijn beste kant; miauwen tegen de sterren op. Is hij nu een heel verhaal aan het vertellen of zijn ongenoegen aan het uiten? Titus bekijkt allemaal maar vanaf een afstand, hij is er gerust in; er komt dagelijks iemand zijn voederbak vullen en hem eens kammen. Wat moet er meer zijn in een katteleven? We vernemen dat er geen schade is na de hevige onweders en dat iedereen het goed stelt. Altijd een geruststelling om dit te horen.


We zetten vandaag ons bezoek aan de hoofdstad Baton Rouge verder. Beginnen doen wij met het Capitol Park Museum. Op het gelijkvloers is het voornamelijk over de economische activiteiten van Louisiana, in hoofzaak visserij, katoen- en suikerindustrie. Het obligatoir geschiedkundig overzicht ontbreekt ook niet, evenals de bekende personen van deze staat: met name Louis Amstrong en Heuy P. Long, de controversiele gouverneur tijdens de depressie, die het huidige State Capitol liet bouwen en ook daar werd vermoord.


De bovenverdieping focust meer op het cultureel erfgoed van Louisiana met nadruk op de Creolen, de Cajuns, de verschillende muzieksoorten en Carnaval. Het is vooral een kleurrijke tentoonstelling gezien van uit een verrassend standpunt.


In de namiddag bezoeken we het oude Capitol. Van buiten trekt het eerder op een kasteel. Binnen is het echter een pareltje van architctuur met kleurrijke glasramen in de koepel, een uitzonderlijke trap en interessante tijdelijke tentoonstellingen over fotografie en de moord op of ongeluk van de gouverneur Heuy P. Long.


De ene zeggen dat hij werd vermoord, terwijl anderen beweren dat hij stierf door een kogel van zijn lijfwachten die schoten op één van zijn vele tegenstanders. In 1935 geloofde iedereen in het eerste verhaal. Sinds ze in de jaren 90 in een brandkast van de toenmalige verantwoordelijke onderzoeker, het pistool en een kogel teruggevonden hebben, is niet iedereen nog overtuigd dat het wel over een moord gaat.


Deze gouverneur was ervoor gekend dat hij geen nee aanvaarde. De toenmalige ambtswoning voldeed niet aan zijn eisen. Het had geen grandeur. Hij liet een inspecteur de ambtswoning onbewoonbaar verklaren, liet gevangenen het afbreken en zei dan dat zijn familie geen huis had om in te wonen. Hij kreeg zo het benodigde budget om een nieuwe ambtswoning te laten bouwen.


Wij bezochten het en lieten ons vertellen dat het gebaseerd was op het Witte Huis. Nu wordt het niet meer gebruikt als ambtswoning. De verschillende ruimtes zijn ingericht met meubels geschonken door de verschillende gouverneurs die er tijdens hun ambtstijd hebben gewoond.

Bekijk de foto's op Picasa.

0 reacties:

Een reactie posten

Subscribe to RSS Feed Follow me on Twitter!