Dag 25 - Atlanta

Het is zondag en wij zijn in Atlanta. De trouwe lezers raden het al; Colette moet naar de kerk. Haar kerk bij uitstek hier in Atlanta is de New Ebenezer Baptist Church. De kerk waar Dr Martin Luther King nog dominee geweest is. Twee jaar geleden vloog ik met mijjn klikken en klakken bijjna buiten, toen ik foto's aan het nemen was van de viering. De veiligheidsagenten waren daar toen niet mee opgezet. Je moet weten dat elke misviering wordt opgenomen en de DVD wordt te koop aangeboden. Ze noemen dat oneerlijke concurentie.

Vroeg opstaan was dan ook het motto om haar om 07:45 af te kunnen zetten. Gelukkig ken ik ondertussen mijn weg in Atlanta en konden we eerst nog genieten van de spek met eieren. Eens haar veilig en wel afgezet voor de kerk moest ik nog een bezigheid voor mij zelf zoeken. Het King Center met de begraafplaats van Martin Luther King en zijn echtgenote ligt tegenover de kerk. Om acht uur 's morgens is er niet veel volk op de been en het zonlicht zit in de goede richting. Ik beslis dan maar om wat foto's te nemen en te mediteren terwijl de vogeltjes in de achtergrond zachtjes fluiten.

Lang duurt de rust echter niet, een groep jongelingen is op uitstap en het graf is een verplichte stop zo te horen. Allemaal hun GSM uithalen en één voor één een foto nemen, dan per groepjes van drie, vier om tenslotte een foto te nemen van de hele groep. Eigenaardig genoeg wordt op geen enkel moment stil gestaan bij de historische betekenis van deze plaats. Zelfs de volwassen begeleiders zien er het nut niet van in. Gelukkig gedragen ze zich nog en laten ze de bewijsstukken van hun consumptiemaatschappij niet achter.

Hoelang zo een misviering duurt is moeilijk in te schatten. Zelf had ik gerekend op minstens 1,5 uur. Het werd uiteindelijk langer. Voor mij echter 10 minuten te lang. Ik had mij op een schaduwrijke plaats gezet, maar hoe hoger de zon klom des te meer muggen waren er te zien en na er twee naar de eeuwige jachtvelden gestuurd te hebben, besloot ik toch maar naar het portaal van de kerk te gaan. Het was daar stukken frisser dan buiten, geen plaats voor de muggen dus. Ze hadden de slag wel gewonnen, ik voelde al minstens vier pijnlijke beten.

Na enkele minuten was het weer van dat. Meneer, kan ik u helpen? Wat doet u hier? Een korte vriendelijke uitleg, dat ik op mijn echtgenote aan het wachten was, bleek gelukkig voldoende overtuigend. Door de glazen deuren kon ik een tachtig koppen tellend koor zien zingen en swingen. De dynamiek straalde er zo van af en ik betrapte mij erop dat ik stond mee te wiegen met de muziek die door de boxen weerklonk. Ik moet toegeven, zo een misviering van hen is zeer aanstekelijk, maar die lange sermoenen en preken zijn er voor mij teveel aan.

De afspraak was dat zij naar de misviering mocht gaan en dat ik de wedstrijd van de Belgen tegen Rusland mocht bekijken. Dat verhaal kan ik kort houden; het was een draak van een wedstrijd die gelukkig werd afgerond met een goal van de Belgen.

In de namiddag bezochten we nog een winkel die voorkomt in één van de sitcom's die ik volg. De sitcom heet 'Last man standing' met in de hoofdrol Tim Allen. Hij doet de marketing voor de winkel 'Outdoor world' waar spullen worden verkocht voor jagers en vissers. De serie speelt zich af in Denver, Colorado maar ook hier worden de bezoekers verwelkomd met de volgende zin boven de toegangsdeur: 'Welcome fisher, hunter and other liars'.

Je moet er geweest zijn om het te geloven. De aankleding van de winkel is zonder te overdrijven uitzonderlijk. Alleen al daarvoor kom je naar hier. De kinderen worden bezig gehouden met een klimmuur, een schietstand en een grote aquarium met enorme vissen. Een mooie afsluiter van deze dag.

Bekijk de foto's op Picasa.